#3 CYTATY Sen Śmiertelników - Maxime Chattam

Mam dla Was przewspaniałą wiadomość. Wracam do serii postów z cytatami książkowymi.

- Hurra! *dookoła słychać okrzyki radości tysięcy zebranych miłośników cytatów*

Dlaczego w ogóle zdecydowałam się na taką serię? Odpowiedź jest chyba oczywista: bo uwielbiam cytaty. A kto ich nie lubi? Dają nam sporo do myślenia, stają się dla nas motywacją do działania albo po prostu ładnie brzmią.

Tym razem przedstawię Wam kilka cytatów ze "Snu Śmiertelników" Maxime Chattam'a. Kilka, mimo że mam ich TRZY strony w Wordzie, czcionką Times New Roman, wielkość czcionki 12. Jest to jedna z niewielu książek, w których znalazłam aż tyle ciekawych zdań. Jeśli Wam się spodobają, możecie liczyć na kontynuację cytatów z tej powieści :)

• Powinniście zrozumieć, że są rzeczy, do których istota ludzka nie może się przyznać nawet przed sobą, tym bardziej więc nie może wyznać ich innym, bo unicestwiłaby się, przemieniłaby swój umysł w papkę. Nie należy patrzeć na siebie takiego, jakim się jest w głębi ducha – trzeba się choć trochę przypudrować, choćby minimalnie skorygować rzeczywistość. W świetle nagiej prawdy ego to tylko bryła lodu sunąca ku całkowitemu rozgrzeszeniu nicości. Bez niego jesteśmy jedynie dryfującymi wrakami. Ego to godność. Kłamstwa, jakimi się żywimy, stanowią fundament równowagi naszej psyche. Jeśli jest ich za dużo, popadamy w obłęd, jeśli za mało, wyniszczamy się. Bo równowaga polega właśnie na tej odrobinie kompromisu, na jaki każdy się zdobywa, a ten kompromis od stuleci codziennie odmienia nasze społeczeństwo – szczególnie w erze konsumpcjonistycznego indywidualizmu, w której żyjemy.

• Nie wiem, z czego utkam przyszłość, jestem jednak pewien, że nie ma w niej miejsca dla przeszłości. Rozdzieliłem je. To amputacja, przemyślana i precyzyjna.

• Kiedy człowiek ma depresję, spanie staje się całym jego życiem. Chwile oprzytomnienia to czas stracony dla zbawiennej pustki nieświadomości.. Uciekamy w permanentne odrętwienie, ponieważ to rozgrzewka przed śmiercią, stan mniej definitywny, taki, do którego przygotowujemy się, regularnie trenując przez całe życie. Sen nie wzbudza takiego lęku jak śmierć.. Ale w istocie dzieje się tak dlatego, że brak nam odwagi, żeby iść na całość. W depresji pragniemy umrzeć, nie mamy jednak ani energii, ani dość ambicji, by spełnić to, czego chcemy.

• Aktorstwo jest trochę jak pisarstwo: to forma sztuki niebezpiecznej dla zdrowia psychicznego, polegająca na rozwijaniu kontrolowanej schizofrenii i bawieniu się nią – testowaniu jej plastyczności, wytrzymałości i skali.

• Bo ludzie nigdy nie mówią tak mądrze jak wówczas, gdy ktoś inny pisze im dialogi. Gdyby zaś istniało coś tak dziwacznego jak przeznaczenie, należałoby uznać, że każdy nasz czyn jest z góry zaplanowany, podobnie jak jego konsekwencje, a także dyskusje.

• Nie wiem nawet, kim tak naprawdę jestem. Robię rzeczy, które nie dają mi spełnienia. Jestem z tobą z przyzwyczajenia, dlatego że monotonia naszej codzienności uspokaja mnie, choć równocześnie męczy. Spotykam się z kumplami, bo tak jest od lat, i robię to, nawet jeśli nie mam ochoty marnować z nimi czasu. Rodzice myślą, że jestem kimś innym, że się rozwijam, że się ustabilizowałem, że można na mnie polegać, a ja nigdy nie pokazałem im prawdziwej twarzy, aby ich nie rozczarować, więc nie mogę na nich liczyć, kiedy jest mi źle.

Jak Wam się podobają powyższe cytaty? Chcecie więcej? :)